Artikelen

Het artikel op de site van Inge Bosscha op www.dogmavrij.nl


Als geloof een gevangenis wordt, dan…

AaltjeEnkele maanden geleden kreeg ik een mail van Aaltje. Er stonden niet veel zinnen in, maar elke zin viel op door de zorgvuldige formulering. Ze liet me weten dat ze, ondanks grote schroom, een verhaal te vertellen had dat ging over haar ervaringen van religieus misbruik binnen twee christelijke sekten. Ze vertelde dat ze zelfs al een manuscript had klaarliggen, maar bang was dat dit nooit een boek zou worden, wegens mogelijk gebrek aan belangstelling. Ze verzuchtte dat het wel leek of het aan politieke wil ontbrak om iets aan misbruik binnen sekten te doen. Aan alles merkte ik dat het haar hoog zat en dat ze erg vol zat. Ik was dan ook blij dat ze voorzichtig vroeg of ik het misschien de moeite waard zou vinden wanneer ze meer uitleg gaf.
En zo ontstond een openhartige mailwisseling, waarin Aaltje steeds meer liet zien wie ze was en wat ze had meegemaakt. Haar verhaal raakte me diep. Enerzijds omdat het zo heftig was, zo extreem, en anderzijds omdat ik er ook zoveel in herkende. Ik herkende vooral veel in Aaltje zelf. Haar verhaal had mijn verhaal kunnen zijn. Het had het verhaal kunnen zijn van vele andere mensen. Aaltje was en is namelijk geen ‘kneusje’, geen labiele persoonlijkheid, maar een intelligente, sterke vrouw.
Het feit dat ze haar uiterst kwetsbare verhaal inmiddels toch heeft uitgegeven in boekvorm is slechts één van de vele bewijzen van haar kracht.
Op de achterkant van haar boek staat hoe haar leven eruit zag op het moment dat haar verhaal van religieus misbruik een begin krijgt.
quote smallEen gezin, vader, moeder en drie jonge kinderen, wonend in een koophuis in een doorsnee nieuwbouwwijk, ergens in Nederland.
Beiden een baan, waarvan de vrouw parttime lesgeeft binnen het voortgezet onderwijs.
Een gezin dat er aan de buitenkant geslaagd uitziet.”
Deze uitgangspositie benadrukt hoe haar verhaal misschien wel het verhaal van iedereen had kunnen zijn.
quote smallTotdat de moeder oververmoeid raakt, lichamelijk en mentaal is uitgeput en hulp zoekt bij een geestelijke van een erkend kerkgenootschap.
Deze zielzorger maakt op een zodanige manier, gebruik, misbruik van de verwarring in haar, dat ze vanaf de eerste ontmoeting niet meer zichzelf is en in totale afhankelijkheid vervalt, verslaafd raakt aan deze foute hulpverlener.”
Hoeveel mensen overkomt het niet? Een burn-out, oververmoeid raken, in een depressie terecht komen… Jaarlijks kloppen velen aan bij hulpverleners in de hoop daar gehoor te vinden en nieuwe inzichten op te doen over de aard en de oorzaak van de problemen.
Aaltje, wanhopig zoekend, kreeg geen hulp. Dit was echter een constatering die ze achteraf pas kon maken, toen ze de diep ingrijpende en zeer schadelijke gevolgen van wat ze dan wel ‘kreeg’, voor zowel haarzelf als haar dierbare gezin, eindelijk besefte.
Aaltje had als klein meisje niet geleerd om zichzelf, en het stemmetje binnenin, serieus te nemen. Ze had niet geleerd om ‘Aaltje’ te zijn en daarmee goed genoeg. Aaltje leerde om te luisteren naar de stemmen om haar heen. Ze leerde om te doen wat van haar verwacht werd. Ze leerde haar uiterste best te doen. De wens om een goed mens te zijn, volgens de inzichten van ‘De Ander’, was van jongs af aan, noodzakelijkerwijs, diep in haar vezels geprogrammeerd. Alleen op die manier kon ze de levensbelangrijke behoeften aan waardering en aandacht soms in vervulling zien gaan.
quote smallBinnen de kortste keren is de moeder geen moeder meer, geen echtgenote, gaat voor jarenlang een geïsoleerd bestaan tegemoet, waarin zij bijna volledig haar identiteit verliest, een “onzichtbare” wordt.”
Wacht even… geen móeder meer…!?? Je gaat me toch niet vertellen dat…!? Ja. Aaltje liet haar gezin, haar drie jonge kinderen, in de steek. Wanneer je als lezer nooit in een dergelijke situatie hebt gezeten, is dit waarschijnlijk niet te begrijpen. Prijs jezelf gelukkig wanneer je dit met geen mogelijkheid kunt begrijpen. Maar oordeel niet!Aaltje stond bekend als een zeer liefhebbende moeder die bovendien diep intens verdriet heeft gekend en nog altijd kent om de keuze die ze toen gemaakt heeft en waarvan ze lange tijd gedacht heeft dat ze dit zelf wilde. Een hartverscheurende aanklacht aan zichzelf, die ze met het vertellen van haar verhaal achter zich wil laten. Aaltje wilde dit NIET!
Citaat uit haar boek:
quote smallAls ik weer vertrok na mijn kinderen ontmoet te hebben, voelde ik me doormidden, in stukken gescheurd. Ik reed terug naar “Het Bos” en huilde, huilde, schreeuwde het uit: “Ik hou van jullie, maar ik kan niet terug, kom asjeblieft mee…….” Het deed onbeschrijfelijk pijn.”
Als geloof een gevangenis wordt dan cover boek AaltjeDat Aaltjes kinderen het slachtoffer waren van deze situatie moge duidelijk zijn.
Aaltje was echter zelf ook het slachtoffer. Haar schadelijke programmering (die helaas voor veel mensen herkenbaar is) en het daarop volgende religieus misbruik binnen twee sekten hebben onnoemelijk veel leed aangericht.
Aaltjes verhaal is een aanklacht tegen de vrijheid van godsdienst zoals dit in Nederland gehandhaafd wordt en dat het bestaan van sekten mogelijk maakt. De algemeen heersende opinie lijkt te zijn dat alleen mensen die labiel zijn in een sekte terecht komen. En dat het bovendien mogelijk is om hier redelijk eenvoudig weer uit te stappen. Dat de zaken heel anders liggen, bewijst het verhaal van Aaltje.
Hoeveel kinderen zijn het slachtoffer van religieus misbruik? Hoeveel kinderen hebben te lijden doordat hun ouders open staan voor schadelijke religieuze dogma’s en gebruiken? (Denk aan maatschappelijk geaccepteerde gebruiken als besnijdenis, gebedsgenezing en het indoctrineren van kinderen met zondebesef.)
Jaren geleden had ik een vriendin met vier kinderen. We kwamen heel veel bij elkaar over de vloer. Beiden kwamen we uit een streng gereformeerd gezin en beiden hadden we dit achter ons gelaten. Beiden waren we gevoelig en onzeker, op zoek naar onszelf en moeder van jonge kinderen. Waar ik mijzelf steeds sterker voelde worden, moest ik aanzien en aanhoren hoe zij haar heil en antwoorden vond bij een sekte. Ze was zo lief, ook voor haar kinderen, die ze vaak meenam wanneer ze bij me was. Haar wanhopig zoeken naar zichzelf veranderde echter steeds meer in een wanhopig zoeken naar de wil van God.
Ze belde me steeds vaker huilend op. (Ik noemde mijzelf in die tijd nog christen en was daardoor veilig voor haar.) Het was zo gemakkelijk om haar te kalmeren met een bijbeltekst. Ze stond heel erg open voor invloeden van buitenaf. Ik maakte me ernstig zorgen en besprak dit ook met haar.
Niemand kon echter voorkomen dat haar huwelijk het begaf en dat zij zelf, in de greep van een sekteleider, naar de andere kant van het land verhuisde. Haar kinderen liet zij achter…
Een zeer liefdevolle moeder die helaas zo gebroken en beschadigd was, dat ze eerst zichzelf moest redden vóór ze ook maar iets kon betekenen voor haar kinderen. En helaas viel zij in haar kwetsbaarheid ten prooi aan een godsdienstwaanzinnige die vrij spel heeft in Nederland.
Omdat ik inmiddels geen christen meer was, was ook ik voor haar ‘gevaarlijk’ geworden en hadden mijn woorden geen enkele invloed meer op haar. Sterker nog, alles wat ik zei had een averechts effect. Ze heeft me nooit verteld waar ze is gaan wonen en heeft ook nooit meer contact met me opgenomen.
Van haar kinderen weet ik dat ze deels zijn opgegroeid in pleeggezinnen en bijna niks meer van hun moeder horen.
Wat zou ik mijn vriendin graag weer eens spreken. En wat hoop ik dat ook zij zich zal realiseren wat Aaltje ontdekte: hoe religie als een drug kan werken en je emotioneel afhankelijk en geestelijk klein en gevangen houdt.
Aaltjes verhaal is een aanklacht tegen de ruimte die in Nederland gegeven wordt aan destructieve sektes, ongeacht de soms maatschappelijk geaccepteerde positie daarvan.
quote smallHet boek beschrijft tevens de strijd om zich uit deze wurgende greep los te maken, dank zij minimale hulp en met inzet van de resten van haar oorspronkelijke kracht, daarbij een nieuwe geloofsinhoud en zingeving vindt, zonder omzien in wrok.
Het boek is een aanklacht tegen dogmatisch geloof en destructieve verhoudingen.
Het dient als waarschuwing voor mensen, die een spirituele zoektocht aangaan.
Maar bovenal is het een ode aan de menselijke mogelijkheid om van een min een plus te maken, om vanuit de duisternis in het Licht te komen, om weer vertrouwen in Leven te krijgen, om Lief te hebben.”
Aaltje heeft aan haar boek ook een blog gekoppeld waar ze regelmatig stukjes voor schrijft en waar haar boek ook te bestellen is.
Een aanrader voor iedereen met ook maar een beetje maatschappelijke betrokkenheid!
Bovendien is via haar blog een prachtig muziekstuk van Franz Schubert te horen, dat Aaltje zelf op haar piano speelt en waarmee zij haar verhaal wil begeleiden. Niet alleen de muzikale schoonheid geeft dit muziekstuk kracht, maar juist ook het feit dat Aaltje dit zelf speelt. Haar muzikaliteit werd tijdens haar sekte-tijd ontkend en onderdrukt.
Luister zelf naar de prachtige klanken en voel de triomf van een vrouw die na onderdrukt te zijn geweest nu weer volledig Mens kan zijn.
Een lied van pijn, van Kracht en van de wens om te LEVEN.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten