Als geloof een gevangenis wordt, dan.....
Een autobiografisch relaas:
Een gezin, vader, moeder en drie jonge kinderen, wonend in een koophuis in een doorsnee nieuwbouwwijk, ergens in Nederland.
Beiden een baan, waarvan de vrouw parttime lesgeeft binnen het voortgezet onderwijs.
Een gezin dat er aan de buitenkant geslaagd uitziet.
Totdat de moeder oververmoeid raakt, lichamelijk en mentaal is uitgeput en hulp zoekt bij een geestelijke van een erkend kerkgenootschap.
Deze zielzorger maakt op een dusdanige manier, gebruik, misbruik van de verwarring in haar, dat ze vanaf de eerste ontmoeting, niet meer zichzelf is en in totale afhankelijkheid vervalt, verslaafd raakt aan deze foute hulpverlener.
Binnen de kortste keren is de moeder geen moeder meer, geen echtgenote en gaat voor jarenlang een geïsoleerd bestaan tegemoet, waarin zij bijna volledig haar identiteit verliest, een "onzichtbare" wordt.
Het boek beschrijft tevens de strijd om zich uit deze wurgende greep los te maken, dank zij minimale hulp en met inzet van de resten van haar oorspronkelijke kracht, daarbij een nieuwe geloofsinhoud vindt, zonder omzien in wrok.
Het boek is een aanklacht tegen dogmatisch geloof, het bestaan van destructieve sekten en gelijkende verhoudingen.
Het dient als waarschuwing voor mensen, die een spirituele zoektocht aangaan.
Maar bovenal is het een ode aan de menselijke mogelijkheid om van een min een plus te maken, om vanuit de duisternis in het Licht te komen, om weer vertrouwen in Leven te krijgen, om Lief te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten